gazu doskonałego
Encyklopedia PWN
iloraz pojemności cieplnej C i masy całkowitej m układu; c = C/m.
ciśnienie cząstkowe, ciśnienie parcjalne,
ciśnienie, jakie wywierałby na ścianki naczynia składnik mieszaniny gazów doskonałych, gdyby sam zajmował całą objętość tego naczynia.
diamagnetyzm
fiz. zjawisko powstawania w materiale namagnesowania skierowanego przeciwnie do przyłożonego z zewnątrz pola magnetycznego;
[gr.],
zespół metod służących do określania struktury materii, tj. rodzaju atomów, z których jest ona zbudowana i rozmieszczenia ich w przestrzeni.
fizyk, twórca teorii względności, jeden z twórców teorii kwantów i fizyki statystycznej.
fiz. zasada stosująca się do klas. układów termodynamicznych w stanie równowagi, zgodnie z którą na każdy stopień swobody (stopnie swobody) danego typu przypada średnio taka sama ilość energii.
